RaiN*สายฝน...วันหัวใจพบรัก* ตอนที่9

"ถ้าเธอถอดมัน ฉันจะฆ่าเธอ" ไม่รู้จักเหรอ . . .
.
.
.
ฉันหันหลังกลับแล้วออกวิ่ง พยายามกลั้นน้ำตาที่ไหลออกมาเป็นทาง TT_TT ฮึกๆ ซี้ดๆ -*- ริคุริคนนี้ไม่ใช่คนที่จะร้องไห้พร่ำเพรื่อนะ แค่หมอนั่นบอกว่าไม่รู้จักฉัน >_< ก็แค่ไม่รู้จักฉันก็เท่านั้นเอง . . .
อ้าว =_= แล้วนี่ฉันวิ่งไปวิ่งมาไม่รู้จะไปที่ไหนนี่หว่า เอาเป็นว่าไปล้างหน้าก่อนกลับบ้านดีกว่า T_T ฉันตาบวมก็พอแล้ว ยังจะมีคราบน้ำตาเกาะเต็มหน้าอีก >O< สมแล้วที่โดนด่าว่าเป็นยัยเพิ้ง
ซวบๆ ล้างหน้าเสร็จ ฉันก็เดินออกมาจากห้องน้ำ และ
ปึก! ฉันซวยซ้ำซ้อน เดินชนคนอีกตางหาก
“ ขอโทษ “ ฉันขยี้ตาก่อนจะเดินกลับบ้าน
“ ทำไมเธอถึงตาบวมขนาดนั้น “
ฉัยเงยหน้า
อ๊า . . .อากิระนี่หว่า เขายืนทำหน้าเฉยชาอยู่หน้าห้องน้ำพลางจ้องฉันเขม็ง -_- เอ๊ะ เขาดูหอบๆด้วย เหงื่อไหลเป็นทางเลย พอเขาเห็นฉัน เขาก็เก๊กทำเป็นตีหน้าขรึม
หรือว่าเขาจะวิ่งตามฉันมา
“ นายคุยกับคนที่ไม่รู้จักได้ยังไง เรารู้จักกันเหรอ หา หา หา “
“ ฉันถามเธอ . .. ทำไมเธอถึงตาบวม “
ฉันจ้องหน้าเขา
“ ไม่รู้สิ -_- จู่ๆมันก็ค่อยๆปูดขึ้นมา “
“ ไม่ขำเลยนะ “
+_+ ฉันก็ไม่ได้ตั้งใจจะให้นายขำตั้งแต่แรกแล้ว
อากิระคว้ามือฉันไว้แน่นก่อนจะลากฉันไปทางห้องน้ำชาย -_-
“ เฮ้ๆๆ “ ฉันร้องดักเมื่อเขาทำท่าจะผลักฉันเข้าไป “ นายกำลังจะพาฉันเข้าห้องน้ำชายนะ “
“ แล้วมีปัญหาอะไรมั้ย . . .”
เขาจัดการไล่คนที่อยู่ในห้องน้ำออกหมด ก่อนที่เขาจะดันฉันจนติดกำแพง
“ ฉันว่าเราไปคุยกันข้างนอกเหอะ “
“ ไม่ “ เขาพูดห้วน “ ข้างนอกมีผู้หญิงคอยรุมทึ้ง -_- ฉันพอใจจะคุยกับเธอในนี้ “
“ นายมีอะไร “
อากิระมองฉัน
“ ฉันกำลังตัดใจจากเธออยู่ “
“ หา “
“ เพราะฉะนั้น . . . หยุดวิ่งตามง้อฉันต้อยๆจะได้มั้ย มันทำให้ฉันหงุดหงิด “
“ คือ . . ฉันไม่. . ”
“ แล้วที่สำคัญ. . .หลังจากวันนี้ต่อไป ข้อตกลงที่เธอเป็นแฟนฉันนั้นยกเลิก ถ้าเธอไม่ชอบก็ไม่ต้องทนฉันหรอก ^_^ ฉันรับได้ “
“ ฉัน. . “
“ เฮ้อ. . .ฉันขอสั่งเธอ เธอห้ามมองฉันอีก ห้ามคุยกับฉันอีก อย่า. . “
“ อากิระ “
“ อะไร “
“ ฉันชอบนาย “
“ ฉันรู้. . .ฉันบอกแล้วว่าถ้าเธอรำคาญ. . .[b]เธอว่าอะไรนะ[/b] “
“ ฉัน ///-_-/// ฉันพูดไปแล้วรอบนึง “
“ ฉันอยากได้ยินอีกที “
“ ฉัน. . .ฉันทนไม่ไหวถ้านายไม่อยู่กับฉัน ฉันไม่รู้ว่านั่นคือรักรึเปล่า แต่ที่ฉันรู้ ///>_ฉันพูดออกไปแล้ว. .ทั้งๆที่ฉันไม่มั่นใจสักเท่าไหร่ว่าฉันเริ่มชอบเขารึยัง แต่ฉันก็พูดไปแล้ว –O- ฉันได้แต่หวังว่าฉันจะไม่เสียใจภายหลังนะ
อากิระทำท่าราวกับเป็นคนบ้า เขาถอยหลังพรืดออกจากฉัน จู่ๆก็มองฉันด้วยตาประกายขบขัน แล้วก็เปลี่ยนเป็นหัวเราะออกมาดังลั่น จากนั้นก็โห่ร้องออกมาอย่างดีใจ
“ เธอพูดออกมาแล้วนะ. . .เธอพูดออกมาแล้ว! “
“ แต่นายกำลังจะตัดใจจากฉัน -_-^ ช่างเถอะ ลืมมันซะ “
อากิระดันฉันไปติดกำแพงเหมือนเคย ก่อนจะตะคอกใส่ฉัน
“ ยัยเซ่อ ฉันไม่ลืมห แล้วใครจะตัดใจจากเธอกัน ^O^ ฉันไม่เคยพูดนะ “
“ -_-^ “
“ นับจากวันนี้! เธอเป็นผู้หญิงของฉัน! “
“ O_O “
“ งั้น...นี่ก็เป็นครั้งที่สามของเรานะ “
“ O_O เฮ้ย ///O_O/// ฉัน ///O_O/// อุ๊บส์... “
เมื่อริมฝีปากของเขาสัมผัสกับฉัน....ทุกอย่างก็เงียบเหมือนจะหยุดหายใจ
9
ตอนพิเศษ Vol.2
อากิระถอนริมฝีปากออกจากฉัน ก่อนที่เขาจะจ้องหน้าฉันนิ่ง
“ อะไร? “ฉันถาม

จู่ๆ เขาก็หัวเราะออกมา “ หน้าเธอแดงแปร้ดเลย ///^_^/// เธออายเหรอ “
“ ก็แน่สิยะ -_-^ ใครจะไม่อายมั่ง ขนาดนายยังหน้าแดงเลย “
“ อะไร -_-^^ ใครหน้าแดง “
“ ก็นี่ไง นี่ๆๆ^O^ “ ฉันว่าพลางจิ้มแก้มเขาฉึกๆ
“ โอ้ยยัยถึก! เธอจะจิ้มให้มันเป็นรูเลยรึไง “
“ นี่นายจะชวนฉันทะเลาะเรอะ -_-^^^ “
“ เปล่านะ. . . “
อากิระกับฉันหัวเราะออกมา ก่อนที่เขาจะยิ้มให้ฉันแล้วมองไปที่สร้อยที่คอของฉัน
“ ถอดสร้อยออกมา “
“ ห๊ะ “ ฉันร้อง “ นายจะเอาคืนแล้วเหรอ -_- ไหนนายบอกว่าให้ฉันไง “
“ เอามานี่เถอะน่า “
เขาจัดแจงดึงสร้อยเส้นสวยนั่นออกจากคอฉันไป TT_TT

“ เดี๋ยวฉันซื้อให้ใหม่น่า ^_^ อย่าทำหน้าเหมือนจะตายสิ “
“ อืม. . .สร้อยเส้นนี้สำคัญกับนายยังไงเหรอ “ ฉันถาม
เขามองสร้อยก่อนจะตอบ “ ก็ไม่ได้สำคัญอะไรนี่ “
“ แม่นายบอกไว้ว่าสำคัญมาก ซากุระก็เคยบอกไว้ว่าสำคัญมาก นายจะเถียงฉันเหรอห๊ะ “
“ ฉันจะให้เธอดูอะไร ^^ยืนอยู่นี่นะ “
“ O_O? ”
อากิระเดินไปที่ถังขยะ ก่อนจะโยนสร้อยลงไปในนั้น
“ เฮ้ย!! “ ฉันร้องขึ้นอย่างเสียดาย
“ ก็บอกแล้วว่าจะซื้อให้ใหม่ ^O^ กลับบ้านกันเถอะริคุริ “


+++++++


เช้าวันเสาร์ เก้าโมงเช้า

“ พี่ริคุริ “
“ อะไร. . .ลูกชิ้นไม้นั้นของฉันนะ -_-^ นายซื้อให้ฉันก็เป็นของฉันสิ “
“ พี่! ตื่นได้แล้ว! “
“ อย่านะ TT_TT นั่นมันราเมงชามสุดท้ายของโลกเหรอ เอามาให้ฉันกินเถอะ “

ตุ๊บ!
ฉันรู้สึกว่าฉันเจ็บก้นไปหมด ระเบิดลงรึไง -_-^ ใครผลักฉันตกเตียงเนี่ย
“ ตื่นได้แล้วยัยขี้เซา “
ฮายามิเข้ามาปลุกฉันหลังจากที่เพิ่งจะถีบฉันตกจากเตียง
“ TTOTT นายเรียกพี่สาวนายว่ายัยขี้เซาเหรอ “
“ มีคนมาหาพี่. . .เขารออยู่หน้าบ้าน “
“ ใครเหรอ มิซากิ หรือจุนเป “ ฉันไล่ชื่อเพื่อนในห้อง
“ ไม่ใช่ “
“ -_- ถ้างั้นก็ O_O อย่าบอกว่าแก๊งชาลาลา! “
“ ไม่ใช่เด็ดขาด “ ฮายามิพูดกระชากหน่อยๆ
“ อืมส์. . ยูคิล่ะ “
“ ไม่ “
“ เอ๊ะ -_-^ อากิระเหรอ “
“ เขาบอกว่าชื่อซากุระ “




วันเสาร์ เก้าโมงครึ่ง

ซากุระกับฉันอยู่ในร้านราเมงแถวนี้ -_- โดยที่ปล่อยราเมงควันฉุยไว้ตรงหน้าเพราะไม่มีใครกล้ากินก่อน ฉันรู้สึกเข้าหน้าซากุระไม่ติดเท่าไหร่ตั้งแต่เหตการณ์คราวก่อนที่ฉันชิ่งหนีมา

“ เอ่อ ^O^ ซากุระ ฉันจะกินราเมงแล้วล่ะนะถ้าเธอไม่พูดซะที “
“ .... “ เธอยังคงจ้องชามราเมงไม่พูดซะที =+=
“ งั้นกินล่ะนะ ^O^ “
“ สร้อยไปไหนแล้วเหรอคะ “

“ เอ๋ “ ฉันที่ตั้งท่าจะกินต้องค้าง
“ สร้อยที่คอพี่น่ะค่ะ หายไปไหน “
“ อ๋อ. . “ ฉันก้มมองที่คอตัวเอง “ อากิระเอาไปทิ้งซะแล้วสิ -_- ฉันล่ะเสียดาย “

ซากุระตบโต๊ะดังปัง TT_TT ฉันชักจะกลัวเด็กคนนี้ซะแล้ว
“ ทิ้งเหรอคะ. . พี่อากิระทิ้งสร้อยเหรอคะ “
“ เอ่อ. . ใช่ “
“ นั่นเป็นสร้อยที่ฉันกับพี่อากิระเคยทำงานพิเศษด้วยกันแล้วซื้อ. . .สร้อยที่มีความทรงจำของเรา. . .พี่อากิระเขาทิ้ง. . .”

สร้อยเหรอ -_-^ สร้อยนั่นเป็นของซากุระครึ่งนึงงั้นสิ
“ พี่ริคุริ “
“ หืมส์ “
“ ฉันขอพี่อากิระเถอะค่ะ ^_^ “


O_O
O_O
O_O
เมื่อกี้ฉันได้ยินว่าซากุระขออากิระกับฉัน -_- ฉันเดาว่าฉันหูฝาด. . .
“ ฉันขอพี่อากิระเถอะค่ะ “ ซากุระทวนอีกที

-_-^^ ท่าทางฉันจะไม่ได้หูฝาดซะแล้วสิ
“ เอ่อ ^_^ ซากุระ ฉันเป็นแฟนกับอากิระนะ มาขอแบบนี้. . .”
“ จะให้หรือไม่ให้คะ “
“ O_O “
“ ให้ หรือ ไม่ให้ “

ยัยเด็กนรกนี่. . .
“ ไม่ให้ “ ฉันพูดออกไป
ซากุระเลิกคิ้วข้างนึง ก่อนที่เธอจะยิ้มขึ้นอย่างเป็นต่อ
“ งั้นเรา. . .มาลองแข่งกันมั้ยคะ “
“ อะไรนะ. . .”
“ ใครจะเป็นคนที่พี่อากิระแคร์ที่สุด อย่างนั้นดีมั้ยคะ “ ซากุระท้า
“ ก็ได้! “ ฉันโพล่งออกมา
“ แล้วพี่ก็จะได้เห็น. . . “ ซากุระเริ่มคลี่ยิ้มางๆออกมานิดๆ “ ว่าระหว่างฉัน ผู้หญิงในความทรงจำที่ผูกพันธ์กันมานาน กับพี่ริคุริ แฟนที่คบกันได้สามเดือน ^_^ ใครจะชนะ “


เธอปล่อยให้ราเมงในชามเธอลอยอืดอยู่อย่างนั้น ส่วนฉัน. . .นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันกินราเมงตรงหน้าไม่ลง

ซากุระพูดผิดแล้วล่ะ
ฉันเพิ่งคบกับเขาเมื่อวาน. . .

++++++++



ฉันมาสลบคาห้องเรียนอีกวันนึง ในใจพยายามไม่คิดถึงอากิระที่เรียนอยู่ห้องข้างๆนี่. . .ให้ตายสิ ฉันจะทำยังไงดี >_< ไม่นึกเลยว่าต้องมาคิดวิธีมัดใจผู้ชาย!

ยูคิที่เพิ่งเดินเข้ามาในห้องมองฉันที่นอนอืดอยู่ตรงนั้น เขาถอนหายใจเบาๆ ทรุดนั่งข้างๆก่อนจะถาม
“ เธอเป็นอะไรอีกล่ะ อากิระคืนดีด้วยรึยัง “
ฉันพยักหน้าหงึกๆ “ เราดีกันแล้ว “
“ เหรอ. . . ก็ดีแล้วล่ะ “

“เฮ้อ. . .” ฉันถอนหายใจขึ้นมาเฮือกใหญ่ “ นายว่าเขาจะเคยเรียกคนอื่นว่าป้ามั้ย “
“ ห๊ะ “
“ เขาจะเคยถีบคนอื่นเข้าไปในแก๊งชาลาลาเหมือนฉันมั้ย “
“ อะไรของเธอ -_- “
“ แล้วเขาจะเคยเขกหัวคนอื่นเหมือนที่ทำกับฉันมั้ย. . .”
“ เธอตัวร้อนเหรอ เพ้ออะไรน่ะ “
“ เขาจะเคยออกมาปกป้องคนอื่นเหมือนตอนที่ฉันโดนตีมั้ยเนี่ย “
“ โอ้ย. . .ฉันไม่ยุ่งกับเธอแล้ว “ ยูคิที่ฟังฉันไม่รู้เรื่องหมุนตัวไปอีกทาง
“ แต่ฉันไม่เคยทำงานพิเศษกับเขา. . .ไม่เคยแบ่งเงินซื้อสร้อยกับเขาคนละครึ่ง. . .”

ให้ตายสิ


ฉันอยู่ในภาวะ. . .กลัดกลุ้ม!

10
ตอนพิเศษVol.3
“ สร้อยสวยใช่มะ ^_^ ฉันเลือกเองเลยนะ “

อากิระยื่นสร้อยรูปหยดน้ำให้ฉัน คงเป็นเพราะฉันรู้สึกน้อยใจนิดหน่อย ( ไม่หน่อยหรอก ) ที่เขากับซากุระมีความทรงจำที่ดีต่อกันหลายๆอย่าง ประกอบด้วยฉันกำลังเครียดเรื่องที่ต้องฉุดกระชากลากอากิระเอาไว้ไม่ให้ซากุระแย่งไปได้อีก คำตอบของฉันที่มีให้เขาก็เลยเป็นแบบนี้

“ ไม่เห็นจะสวยตรงไหน -_- นายหาได้แค่นี้เหรอ “

อากิระถลึงตามองฉัน
“ มันสวยจะตาย -_-^ เธอน่ะมันเป็นป้าไร้รสนิยม “
“ -_-^^ฉันไม่อยากได้ “
“ ทำไมล่ะ ผู้หญิงชอบสร้อยนี่! เมื่อวันก่อนฉันคุยกับซากุระ. . .เค้าบอกฉันว่. . “

ซากุระ =_=^^^ ซากุระอีกแล้ว!

ฉันรู้สึกเหมือนมีอะไรร้อนๆมันวูบวาบๆอยู่ในใจฉัน ตอนนี้ฉันไม่อยากจะทำอะไรเลยยกเว้นแต่จะไปฆ่ายัยเด็กนรกนั่น!
“ เป็นอะไรไปน่ะริคุริ “ อากิระก้มลงมาจ้องหน้าฉันใกล้ๆ
“ ฉันเปล่า “
“ ก็ดีแล้วล่ะ ^_^ นี่เธอรู้รึเปล่าริคุริ ซากุระเค้าบอกว่าจะชวนฉันไปเที่ยวเย็นนี้ ฉันคิดว่าฉันจะไปล่ะ “

“ . . . ” ฉันไม่รู้จะพูดว่าอะไรดี
“ ฉันไปได้ใช่มั้ย ^O^ “
“ ทำไมต้องมาขออนุญาตฉัน ฉันเป็นแม่นายรึไง “
“ ก็เธอเป็นภรรยาฉัน “

อย่ามองฉันด้วยสายตาอ้อนวอนอย่างนั้น =_= ทำไมเขาถึงดูอยากจะไปกับซากุระเหรอเกินล่ะ ถ้าฉันชวนเขาไปเที่ยวบ้าง เขาจะอยากไปขนาดนี้รึเปล่า เขาจะทำท่ามีความสุขขนาดนี้มั้ย ตอนนี้ฉันเห็นภาพซากุระยิ้มเยาะเย้ยฉันอย่างผู้ชนะชัดซะไม่รู้ว่าจะชัดยังไงแล้ว -_-

“ อย่า. . .ไปนะ “

พูดไปแล้ว!

“ เธอว่าอะไรนะ “ อากิระทวนฉัน “ เธอไม่ให้ฉันไปเหรอ “
“ ถ้านายไป. . .ฉัน.. . “
อากิระรอฟังอย่างตั้งใจ

ฉันกำลังคิดคำขู่ดีๆ ที่เขาจะได้ไม่ต้องไปกับซากุระ คิดซี่! นี่ไม่มีอะไรที่ฉันจะขู่เค้าได้เลยเหรอ
“ ฉันจะไม่ยอมใส่สร้อยที่นายซื้อนั่น! จริงๆนะ “

นี่ฉันคิดคำขู่เขาได้แค่นี้จริงๆล่ะ

“ อะไรของเธอ -_- เธอเพิ่งบอกว่าเธอไม่อยากได้มันแล้ว “
“ ฉันหมายถึง. . .ก็พอทนใส่ได้! “
“ งั้นก็ไม่ต้องใส่มันหรอก -_- ฉันว่าฉันควรจะไปนะริคุริ ซากุระบอกว่าเรื่องสำคัญ “
“ แต่. . “
อากิระสวมสร้อยเข้าที่คอฉันก่อนจะยิ้มเย็นๆใส่