RaiN*สายฝน...วันหัวใจพบรัก* ตอนที่1

นิยายเรื่องถัดมา เป็นซีรี่ส์ครับ
*RaiN* สายฝนและเรื่องราวแสบซ่าของคนทั้ง4 ที่จะทำให้คุณรู้ว่า ”รัก” มีค่าแค่ไหน
1
สายฝนเม็ดเป้งกระทบเข้าที่หัวกบาลฉันTOT ฝนหลงฤดูรึไงกันยะ นี่มันฤดูร้อนนะ แล้วไอ้เจ้าฝนบ้านี่ก็กำลังทำผมที่ฉันอุตส่าห์เซ็ตมาทั้งคืนต้องมาหยิกหยอยแบบนี้ แล้วฉันจะไปเจอกับรุ่นพี่โมอิจิได้ยังไงกันล่ะ!!
ฉัน ยาซากิ ริคุริ สาวน้อยแสนสวยแห่งยุคน่ะสิ และตอนนี้ฉันกำลังคบกับรุ่นพี่โมอิจิสุดป๊อบแห่งโรงเรียนโยจิน กรี๊ด หนุ่มฮอตอันดับหนึ่งเชียวนะ ว่าแต่...จู่ๆทำไมเค้าถึงนัดฉันออกมาเดทล่ะเนี่ย รึว่า...มันเป็นวันครบรอบ..ใช่รึเปล่าหว่า อันนี้ฉันไม่ได้จำซะด้วยว่าฉันคบกับเค้าวันไหน คิกๆ รุ่นพี่โมอิจินี่น่ารักจริงจริ๊งง
และสิ่งที่ฉันรอที่สุดในวันนี้...อะไรน่ะเหรอ
เฟริ์สคิสน่ะสิ กรี๊ดดด ฉันอายนะ>Oไม่แน่วันนี้ รุ่นพี่อาจจะให้ของขวัญฉันเป็นจูบก็ได้ใครจะไปรู้ ^_^ กรี๊ดดด สายมากแล้วนี่ ฉันเดินลอยชายเอื่อยอยู่ได้ ต้องรีบแล้ว
ตะตะตะ ต๊ะล๊ะล๊า ตะตะตะ ต๊ะละล๊า~
เสียงริงโทนมือถือใครนะ น่าเกลียดจริงเชียว
อ๊าย-_-ของฉันเองนี่นา น้องชายฉันเอาไปเล่นแล้วไม่บอกฉันแน่ๆ ฮึ่ม กลับบ้านก่อนเถอะ เจอดีแน่-_-^
“ ฮัลโหล “
“ เอ่อ...ริคุริใช่มั้ย “
“ อ๊าย >_< รุ่นพี่รอแป๊บนึงค่ะ ฉันใกล้จะถึงแล้ว “
“ เอ่อ...ความจริงก็อยากจะรออยู่ แต่คิดว่าคงไม่เป็นไร -O- พูดตรงนี้เลยละกัน “
เอ๊ะ?หรือรุ่นพี่จะบอกรักเรานะ บ้าจัง ฉันเขินนะ///>_“ คะ...พูดมาเลยค่ะ “
“ คือ...ริคุริ ขอโทษนะ “
?
“ เราเลิกกันเถอะ “
ซ่า ซ่า ซ่า ซ่า ครืนนนนนนนนนนนนนน
เสียงฝนเทกระหน่ำลงมาใส่ฉันโครมๆ
ฟ๊าววววววววววววววววววววววววววววววววววว
เสียงรถมอเตอร์ไซค์ผ่านฉันไป
บรืนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
เสียงรถเมล์ตามมา
ปี๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
เสียงรถชนกันอยู่กลางถนนตรงหน้าฉัน
ครืนนนนนนน~ฟ๊าววววววววววววววววววววว
เสียงเครื่องบินอยู่เหนือหัวฉัน แล้วบินผ่านไป
“ ฮ่าๆ^_^ตลกมากเลยค่ะรุ่นพี่ ก็บอกแล้วไงคะว่าอีกแป๊บเดียวจะถึงแล้ว รุ่นพี่ไม่ต้องเร่งให้ฉันรีบไปขนาดนี้ก็ได้ “
“ อ่า...ฉันไม่ได้ล้อเล่นนะ-_-^ ”เสียงรุ่นพี่หรอกหูโทรศัพท์ลงมา
-*-พอรู้ย่ะว่าไม่ได้ล้อเล่น แต่ฉันก็แค่เปิดโอกาสให้เปลี่ยนใจใหม่หรอกนะ
“ เป็นอะไรไปรึเปล่าริคุริ ได้ยินฉันมั้ย “ เสียงของรุ่นพี่โมอิจิยังคงดังอยู่อย่างนั้นโดยที่ฉันไม่ตอบ
“ ทำไมรุ่นพี่ถึงเลิกกับฉันคะ “
“ เพราะว่าฉันเจอสาวน้อยน่ารักคนนึงเข้าน่ะ...ฉันรู้ว่าริคุริเข้มแข็งเลิกกับฉันก็คงไม่เป็นอะไรใช่ม๊า ไว้แค่นี้ก่อนนะ เดี๋ยวฉันมีนัดต่อด้วย “
ปิ๊บ!
ฉันกดสายทิ้งอย่างโกรธเคือง เจอผู้หญิงใหม่งั้นสิ-_-^^^เชอะ ไปไกลๆเหอะย่ะไอ้หน้าปลาจวด
เป็นอันว่าฉากโรแมนติกเฟริ์สคิสสุดประทับใจของฉันมีอันต้องล่มTT_TTกลับบ้านไปเช็ดผมที่เปียกฝนดีกว่า ฮัดชิ่ว -.,- ฟี๊ดดด
ทันใดนั้นเองผู้ชายคนหนึ่งก็ชนโครมเข้าให้ ทำเอาฉันล้มลง เสื้อตัวสวยของฉันมีอันต้องเลอะ
-*-ฉันกำลังจะหันไปจิกหัวเขา แต่ก็ต้องชะงัก
เฮ้ย เค้าคือผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นหนุ่มสุดหล่อแห่งโรงเรียนโยจิน นายมิซูโตะ อากิระ! แถมเค้าอายุเท่าฉันอีก และตอนนี้-*-เค้ากำลังหลบอยู่ข้างหลังฉัน
“ นายทำอะไรน่ะ!-O- “ฉันร้องอย่างตกใจปนรำคาญ คนกำลังอกหักทำไมต้องมีเองมากวนใจเยอะแยะด้วย
“ชู่ววววว ยัยบ้า=_=^^^เธอจะร้องหาอะไรห๊ะ “เค้าขู่ฉันได้น่ากลัวจับใจ-*-แล้วชี้หงืดๆไปข้างหน้า “ เห็นมั้ยมากันแล้ว”
เวร!นั่นมันแก๊ง ชาลาลา ไม่ใช่เหรอ เป็นแก๊งประกอบด้วยผู้หญิงร่างบึกบึนสิบคน หุ่นยังกะหลุดออกมาจากโรงยิมอะไรอย่างนั้น คนที่โดนแก๊งชาลาลาหมายหัวมักจะเป็นหนุ่มหล่อๆหน้าละอ่อนเสมอ แต่แก๊งชาลาลามีดีอยู่อย่าง ถ้าใครมีแฟนแล้วล่ะก็แก๊งชาลาลาจะไม่สะเหร่อมอง โดนถือสโลแกนว่า “ของชำรุด กุไม่เอา “
สงสัยคราวนี้คงเป็นชะตาของนายอากิระแล้วล่ะมั้ง
“ ป้า...ช่วยฉันหน่อยเซ่ “อากิระที่หลบหลังฉันอยู่ดันๆตัวฉันเข้าไปหาเจ้าพวกชาลาลาที่ยืนมองเขม็งอยู่อย่างน่ากลัว
“ ใครป้านายยะ ”ฉันวีนกลับ
“ เธอนั่นแหละป้า...ยัยแก๊งห่าชาลาลามันจะกินฉ๊านนน “
“ จะให้ช่วยได้ยังไงล่ะ “
“ ก็ป้าหน้าตาหน้ากลัวนี่นา-_- ฉันว่าพวกชาลาลาต้องกลัวหน้าเธอแน่ๆ!!!”
เค้าแหกปากร้องพลางดันฉันเข้าไปในหมู่ชาลาลา T_T^ยัยพวกนี่สูงกว่าฉันยี่สิบเซนได้มั้ง
“ ว่าไง “ เบอร์หนึ่งในแก๊งชาลาลาพูดเสียง^_^มใส่ฉัน “ ส่งอากิระมานี่...แล้วฉันจะปล่อยเธอไปเงียบๆไม่เจ็บตัว “
“ ค่า-_+”
ฉันรับคำพลางถีบนายอากิระที่เกาะฉันแน่นส่งไปให้แก๊งชาลาลา ขอโทษนะอากิระ^_^ถึงนายจะหล่อแต่ฉันก็ห่วงตัวเองมากกว่า
“ เฮ้ยยยO_O”นายอากิระร้องเสียงหลงขณะถูกเบอร์สองเบอร์สามแก๊งชาลาลาล็อคไว้ไม่ให้ดิ้นไปไหน “ ก็บอกแล้วไงว่าฉันไม่ไปเดทกับพวกคิงคองอย่างเธอหรอก ปล๊อยยยยยยยย”
น่าสงสารจังนายอากิระ ฉันคงจะสงสารนายมากกว่านี้ถ้านายไม่เรียกฉันว่าป้าซะก่อนนะ หึหึ เอ๊ะ อย่าคิดว่าฉันเป็นนางมารร้ายนะ ฉันแค่ห่วงอนาคตของฉันตางหาก
“ บอกให้ปล่อยไงยัยถึกนี่ “ เสียงเค้ายังคงโวยลั่นขณะที่ฉันเดินห่างจากเขาไปเรื่อยๆ แล้วทันใดนั้นเอง อากิระหลุดออกจากการควบคุมของชาลาลาเบอร์สองกับสาม แล้ววิ่งเข้ามากอดฉันไว้แน่น และประโยคต่อมาก็กำลังทำให้ฉันต้องตายพร้อมกับเค้า
“ ที่ร๊ากกกกก T-T ไม่คิดจะช่วยสามีคนนี้เหรอ “
TTOTTม่ายนะ แก๊งชาลาลามองฉันด้วยสายตาอำมหิต
“ เธอเป็นอะไรกับอากิระ “ เบอร์หนึ่งถามเสียงทะมึน เบอร์สองกับสามหักข้อมือกร๊อบๆ
อากิระเอามือเขาอุดปากฉันไว้ก่อนจะร้องตอบแทน
“ ก็ที่ไปไม่ได้เพราะว่าฉันต้องไปกับภรรยาของฉันน่ะสิ “ อากิระหันมาส่งยิ้มหวาน “ ใช่มั้ยจ๊ะ”
ฉันสั่นหัวซะคอแทบเคล็ด(>_< )( >_<)ก่อนจะกัดนิ้วของเขาที่ปิดปากฉันไว้
“ อ๊ากกกกก-_-^^^เธอเป็นหมารึไงห๊ะ”
“ ฉันจะกัดนิ้วนายให้ขาดถ้านายไม่ปล่อยฉัน “
เขาส่งสายตาวาววับให้ฉันก่อนจะกอดฉันไว้แน่นกว่าเดิม
“ นึกว่าฉันอยากกอดเธอนักรึไง-_-^^ฉันกำลังรักษาเวอร์จิ้นของฉันเอาไว้ตางหาก “
เวอร์จิ้น ฮ่าๆ พูดออกมาได้หน้าไม่อายเลยนะ
“ เอาเป็นว่า ฉันจะยอมให้ป้าสวมรอยเป็นแฟนฉันละกัน อย่างน้องป้าก็ไม่ถึกเท่าไอ้ชาลาลา”
หลังจากที่เขาขู่ฉันเสร็จ เขาก็หันกลับไปมองแก๊งชาลาลา
“ พวกเธอคงยังไม่รู้อะไรยัยนี่แหละภรรยาสุดที่รักของฉันเอง “ อากิระว่าพลางดันฉันเข้ามารัดแน่นจนแถบหายใจไม่ออก “ ทีนี้ก็ห้ามยุ่งกับฉันอีก เข้าใจ๋ “
คนโง่เท่านั้นแหล่ะที่เชื่อไอ้หมอนี่ TT_TT
“ จริงเหรอ? “ เบอร์หนึ่งถามเสียงเครียด
เออ ฉันลืมไป-*- แก๊งนี้มันโง่นี่หว่า
“ จริ๊งงงงง “
“ งั้นไหนลองจูบยัยนี่ซิ “
ห๊า!!!
ม่ายนะพระเจ้า~เฟริ์สคิสของฉันมีอันต้องล่มสลายเพราะแก๊งถึงชาลาลารึไงนี่
2
ฝนหยุดแล้ว แต่ตอนนี้ ลมหายใจของฉันกำลังจะหยุดตามฝน อ๊ากกกก>_< ย๊ากกกก>_< อย่าเข้ามานะ ฉันจะรวบรวมกำลังกัด ทึ้งผม เตะต่อย เพื่อป้องกันเฟริ์สคิสของฉันไว้สุดกำลัง ใครก็ได้ ช่วยหนูด้วย TT_TT ช่วยลูกแกะในดงหมาป่าถึกๆด้วย แง๊
อากิระมองหน้าฉัน แล้วลูกตาของเขาก็ตวัดมามองริมฝีปากของฉัน ก่อนที่เค้าจะเบะปาก-*-
“ เธอเคยทาลิปมันบ้างรึเปล่า ชิ...ผู้หญิงอะไรไม่น่าจูบเลย “
“ พูดงี้อยากตายเรอะ “
เขาหันไปมองหน้าชาลาลาเบอร์หนึ่ง
“ แฟนฉันเค้าขี้อาย “ อากิระพูด “ ไม่กล้าจูบกลางที่สาธารณะหรอกนะ “
เออ...นายนี่ก็ฉลาด-_-แต่หน้าตาไม่ให้นะ
“ แปลว่าไม่จูบงั้นสิ-_-^^^ “ เบอร์หนึ่งถามพลางเลิกคิ้ว “ งั้นก็เตรียมตัวไปเดทกับฉันได้ “
“ เดี๋ยวๆ “ อากิระร้องเบรกเมื่อเบอร์สองเบอร์สามทำท่าจะมาลากเขาไปอีกแล้ว เขาหันมามองหน้าฉันด้วยสายตาดุแกมขอร้อง
“ จูบกับฉันหน่อยสิ “เขาพูดกระซิบ
อากิระพูดออกมาหน้าตาเฉย ทั้งๆที่เขายังกอดฉันอยู่ -*-
“ ใครเค้าขอจูบกันแบบนี้มั่งห๊ะ...แล้วฉันก็ไม่มีวันจูบกับนายหรอกย่ะรู้ไว้ซะด้วย “ ฉันขู่ฟ่อ
ฮิฮิ ได้ทีเล่นตัวนะเรา
“ แล้วเธอจะเอายังไงห๊า ป้า! นึกว่าฉันอยาจะจูบนักเรอะไง “ เค้าทำหน้าเหมือนอยากจะหักคอฉัน นึกว่าฉันกลัวเหรอยะ
“ ถ้าไม่อยากจูบก้ไม่ต้องจูบ...แล้วก็ปล่อยฉันได้แล้ว ฉันจะกลับบ้าน! “ ฉันร้องก่อนจะแกะอากิระออกจากตัวฉันทีละนิ้วๆแล้วเดินดุ่มๆหนีมา เชิญหาผู้หญิงคนอื่นไว้จูบแทนเหอะย่ะ
“ เห้...ป้า! “ เค้าร้องลั่นก่อนจะชี้ไปที่ท้องฟ้าข้างบน “ อะไรน่ะ “
“ หืมส์-_-? “
ฉันชะงักเพียงครู่เดียวแล้วหันไปตามทิศที่นิ้วของอากิระพาไป แล้วเสี้ยววินาทีนั้น เค้าดึงตัวฉันเข้ามาแล้วประทับริมฝีปากลงเบาๆที่ปากของฉันO_O
เพียงแวบเดียวที่เค้าจูบฉัน-*-เค้าก็ผลักฉันออกก่อนจะเช็ดปากอย่างขยะแขยง แก๊งชาลาลาที่ดูเหมือนจะเริ่มได้สติเมื่อเห็นภาพตรงหน้าก็ร้องกรี๊ดลั่นราวกับช้างแมมมอธหิวข้าวแล้วก็วิ่งโครมๆจนแผ่นซีเมนต์กะเทาะหายลับไป-*-ฝนเม็ดเล็กๆกระทบกบาลฉันอีกครั้ง .... ก่อนที่มีจะเทลงมาอีกครั้งราวกับมีใครเปิดน้ำก๊อกใส่ และฉัน....จะจดจำใบหน้าของคนที่ขโมยจูบฉันไว้นานเท่านาน...
“ นี่ป้า “ อากิระพูดเบาๆเหมือนจะเริ่มรู้สึกผิดที่เห็นฉันยืนหน้าไร้อารมณ์ขนาดนั้น “ ฉัน....เอาเป็นว่าขอโทษนะ...บอกแล้วไงว่าฉันไม่ได้อยากจูบเธอหรอก...แต่ก็ขอโทษ แต่เธอก็โง่เองนะที่หันมา ยัยป้าแก่ค้างคืน>O<ทำหน้าอย่างนั้นเดี๋ยวก็เ^_^่ยวหมดหรอก “
ฉันยังคงมองหน้าเค้า..... “ ฉันชื่อ ยาซากิ ริคุริ “
“ อ๊า...ป้าริคุริ “ อากิระดูจะเริ่มพยายามพูดเอาใจฉัน-_-^^ “ ฉันผิดเองก็ได้ที่ลากเธอเข้ามาเกี่ยว...” เขาพูดเสียงอ่อน แต่เมื่อเห็นฉันจ้องเขาด้วยนัยน์ตาไม่มีความรู้สึกเขาก็ตวาดใส่