RaiN*สายฝน...วันหัวใจพบรัก* ตอนที่7

“ เอ๊ะ ^O^ เรื่องไหนกันน้า “
“ พี่ยูคิเห็นว่าฉันเล่นอย่างนั้นเหรอคะ “
“ อ่า...พี่ก็แค่เห็นเธอทำหน้าหงุดหงิดนี่ -_- อยากให้อารมณ์ดีก็เท่านั้นเอง “
“ พี่กำลังเฉไฉนอกประเด็นอยู่ค่ะ “
-_- แต่ไหนแต่ไรมา ฉันก็ไม่เคยชนะเด็กคนนี้สักที
“ ก็อย่างที่เธอได้ยิน...อากิระบอกว่าชอบผู้หญิงคนนั้น “ ยูคิพูดเรียบๆก่อนจะจ้องซากุระไม่วางตา “ ทำไม...รับไม่ได้เหรอ “
“ ... “
“ ฉันรู้ว่าเธอก็ยังเหมือนเมื่อสองปีก่อน เธอมันหัวดื้อ แถมยังเข้าใจยากอีกตางหาก “ ยูคิยังพูดต่อ “ ฉันยังยืนยันคำเดิมกับเธอนะซากุระ เลิกชอบหมอนั่นซะทีจะได้มั้ย อากิระไม่เคยสนใจเธอเลยนะ “
ซากุระที่นั่งเงียบมานานเริ่มพูดขึ้นบ้าง
“ แล้วยังไงคะ “ ซากุระเถียง “ ถ้าฉันยังจะชอบพี่อากิระแล้วจะเป็นยังไง “
“ ก็อากิระมันมีแฟนแล้ว “
“ เพิ่งจะขอคบกันเมื่อกี้นี่คะ “
“ ไม่ใช่ซะหน่อย -_- คบกันมาตั้งนานแล้ว ฉันยืนยันได้ “
“ เมื่อกี้พี่ริคุริเพิ่งจะพูด “
“ ยัยนั่นคงจะเมาราเมงน่ะ “
ซากุระเงียบไป
“ ถึงจะเป็นอย่างนั้น -_- ฉันก็ยังจะชอบพี่เค้าค่ะ “
“ เธอแน่ใจ “
“ แน่ค่ะ O_O “
“ แย่งกับริคุรินะ “
“ ไม่กลัวค่ะ “
“ ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่คิดที่จะเปลี่ยนใจเลยใช่มั้ย “
“ ค่ะ “
ยูคิถอนหายใจ
“ ไปไกลๆฉันเลยนะยัยเด็กดื้อ -_-^ “
“ ค่ะ! ขอบคุณพี่ยูคินะคะที่เป็นห่วง “ ซากุระลุกพรวดพราดออกไปจากร้านก่อนจะยิ้มให้ “ จ่ายค่าราเมงให้ด้วยจะดีมากค่ะ “
ยูคิซบหน้าลงกับโต๊ะก่อนจะหลับตา
“ เป็นฉันแทนไม่ได้รึไงนะ “
++++++++++++
อืม -_- จะว่ายังไงดีล่ะ หลังจากที่ฉันออกมาจากร้านราเมงกับอากิระแล้ว อากิระก็เอาแต่ทำหน้าเฉยชาไม่พูดกับฉันซักคำ เอาแต่ลากฉันไปเรื่อยๆ
“ นายจะไปไหนน่ะ “
“ ...ออกนอกประเทศ “
ดูจากสีหน้าหมอนี่ไม่มีอะไรรับประกันได้ว่าเขาจะไม่ทำอย่างที่พูด T^T
ฝน....
ฝนตกอีกแล้ว เข้าหน้าฝนแล้วนี่นะ ฉันรั้งอากิระหาที่หลบฝน
“ ฝนตกแล้ว หาที่หลบฝนก่อนสิ “
“ อืม...ฝน “
“ ใช่สิ -_-^^ ฝน “
อากิระยื่นมือมารองน้ำฝนที่ตกลงมา ก่อนจะพูดขึ้น
“ ฝนจริงๆด้วยแฮะ “
“ ก็ฝนน่ะเซ่! จะยืนบื้ออยู่ทำไมเล่า “
ฉันดึงอากิระเข้าไปที่ป้ายรถเมล์หลบฝนได้ทันก่อนที่จะเปียกไปมากกว่านี้ อากิระนั่งลงที่เก้าอี้ก่อนจะลากฉันให้นั่งตาม
“ ริคุริ “
“ อะไร...หิวเหรอ “
“ คบกันมั้ย “
“ ห๊า “
อากิระทำสีหน้าเรียบๆถามฉันมาได้หน้าตาเฉย O_O
“ นายชอบซากุระนี่ “ ฉันลองถามอากิระ
เขาหันมามองฉันอย่างช้าๆ ถึงแม้จะดูนิ่งเฉยกับคำถาม แต่ดูก็รู้ว่าหมอนี่กำลังโกรธ
“ ใครชอบซากุระ “ อากิระถามย้อน
“ ก็นายไง “
“ ฉันไม่ได้ชอบ “
“ เห็นนายยอมให้เค้าจูบ “
“ ยัยนั่ยจูบฉันเอง! “
“ แต่ก็ยอมนี่ ^_^ ทีฉันล่ะทำเป็นรังเกียจ “
“ ก็เธอมันคือป้าแก่นี่ “
ให้ตาย -_-^ ฉันนึกว่าเค้าจะเลิกเรียกฉันว่าป้าแก่แล้วนะ
“ นายชอบซากุระ “
“ ไม่ “
“ ฉันเห็นนะ ประกายตาของนายมันฟ้องงงงง “ ฉันว่าไปนู่น ความจริงไม่เห็นอะไรเลย
“ ...เลิกพูดเรื่องนี้เถอะ ตกลงเธอจะคบกับฉันมั้ย “
“ ไม่ “
“ เธอกล้าปฏิเสธเรอะ “
“ กล้าสิ ^O^ ทำอยู่นี่ไง “
“ ทำไม! เธอชอบไอ้ยูคินั่นใช่มั้ย “
“ เปล่าซะหน่อย “
อากิระผู้เหนื่อยหอบดูเหมือนจะยอมแพ้ฉันซะแล้ว
“ พอ! ฉันมันคิดผิดเองที่เลือกเธอ ชิ “ เขาพูด “ เออใช่ “
แล้วก็แบมือยื่นมาที่ฉัน
“ -_- อะไรของนายน่ะ “ ฉันพูดพลางมองมือข้างนั้น
“ ของขวัญไง “ อากิระตอบอย่างหงุดหงิด “ วันนี้วันเกิดฉัน “
“ จริงด้วย “ ฉันหัวเราะ “ งั้นไปกินราเมงกันมั้ย “
“ ไม่เอา เธอเป็นอะไรกับราเมงรึไง -_- ”
“ อร่อยนะ =_= “
“ งั้น...ไปบ้านฉัน “
“ ว่าไงนะ “
“ ไปบ้านฉันสิ “ อากิระว่าพลางลากฉันไป
++++
“ สวัสดีริคุริ “ แม่ของอากิระทักฉันเสียงเฉียบ “ มาอีกแล้วเรอะ “
เป็นคำทักทายที่น่ารักดีค่ะคุณแม่ ^_^
“ แม่ เดี๋ยวผมขอให้ริคุริอยู่บ้านไปก่อนนะ “
“ ทำไมล่ะ ไม่มีบ้านจะกลับเหรอ “
“ ก็ฝนมันตก จะกลับได้ยังไงล่ะ “
“ ไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้อากิระ -_- เดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอก “
“ ผมโตแล้วนะ “
“ ไปเดี๋ยวนี้ ! “
ฮ่าๆ อากิระผู้กลัวแม่ เดินดุ่มๆเข้าห้องน้ำไปทันที
เอ๊ะ...อ๊าย นี่ฉันอยู่กับแม่ของอากิระสองคนเรอะนี่
“ เธอน่ะ “ แม่ของอากิระเรียกฉัน
“ ค...คะ “
“ ตามฉันมานี่ “
แง๊ TT_TT นู๋กลัวแล้ว แม่จ๋า
7
แม่อากิระพาฉันไปนั่งที่โซฟาตัวยาวในห้องรับแขก
“ เธอเป็นอะไรกับอากิระ “
“ เพื่อนค่ะ “
“ เพื่อนเรอะ “ ท่าทางและสีหน้าไม่เชื่อโดยสิ้นเชิง
“ ค่ะ “
“ สร้อยที่คอเธอ...อากิระหวงมาก “
“ เหรอคะ “ ฉันตกใจ “ เอ่อ..ความจริงหนูยืมเค้ามาน่ะค่ะ “
“ อากิระก็ไม่เคยให้ใครยืมสร้อยเส้นนี้เหมือนกัน “

สร้อยเส้นนี้สำคัญกับอากิระขนาดนั้นเชียว O_O
“ ไหน..เธอลองหมุนตัวซิ “ แม่อากิระพูดขึ้น
“ เอ๋ “
“ หมุน...ตัว “ แม่อากิระทวนช้าๆ

ฉันลุกขึ้นหมุนไปหมุนมา
“ เก้งก้าง....ตัวเล็ก...” แม่อากิระร่ายยาว “ ผมงอ...มอมแมม...ตายแล้ว! อาบน้ำบ้างรึเปล่า “

-*-

“ แม่ “ อากิระที่อาบน้ำเร็วเหลือเชื่อเรียกแม่ของเขา “ เดี๋ยวผมออกไปข้างนอกกับริคุรินะ “

ฉันหันไปมองเขา
“ กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด “

อากิระ ////// ในสภาพไม่ใส่เสื้อ มีเพียงผ้าขนหนูเล็กๆพันรอบเอวไว้เท่านั้น เนื้อตัวเปียก อืม...ฉันชอบแฮะ
( เหอๆ )
“ ร้องอะไรซะลั่นบ้าน “ อากิระถลึงตาใส่ฉัน “ ทีตอนนั้นเธอยังสั่งฉันถอดเสื้อหน้าตาเฉย “
7
-_- มันไม่เหมือนกันหรอกย่ะ

“ อากิระ ไปใส่เสื้อให้เรียบร้อย “ แม่อากิระพูดเสียงเฉียบ “ แล้วจะพาริคุริไปไหน “
“ วันนี้วันเกิดผม ^_^ ผมจะไปเที่ยวกับริคุริ “

แม่อากิระเลิกคิ้ว
“ ซากุระกลับมาแล้วนะ รู้รึเปล่า “
“ ครับ...รู้ “
“ เจอเธอรึยัง “
“ ครับ..เจอแล้ว “
“ ไม่ไปกับเธอเหรอ “

อากิระถอนหายใจ
“ อดีต...ก็คืออดีตครับแม่ ผมอยู่เพื่อปัจจุบัน“ อากิระตอบพลางหมุนตัวกลับไปเปลี่ยนชุด “ ผมไปแล้วครับ “

อดีต...ของนายเหรอ

++++

“ แสดงว่าแต่ก่อนนายชอบซากุระ พอดี๊พอดียูคิซึ่งเป็นเพื่อนกับนายก็ชอบซากุระด้วย แถมซากุระก็ยังชอบนายอีกตางหาก แต่ติดอยู่ที่ว่านายเป็นพระเอกก็เลยต้องเสียสละซากุระให้ยูคิ นายตัดใจจากเธอ แต่ซากุระก็ไม่เคยที่จะเลิกชอบนายเลย ยูคิถึงแม้จะชอบซากุระซะเหลือเกิน แต่เพราะซากุระชอบนายมาก ยูคิก็เล่นเป็นเพื่อนพระเอกอีกคน....อย่างนั้นใช่มั้ย “

ฉันกับอากิระนั่งอยู่ในสวนสนุกที่เต็มไปด้วยคนเยอะแยะ ฉันที่ไม่ได้เตรียมของขวัญมาได้แต่เลี้ยงไอติมให้กับเขา ตอนแรกฉันนึกว่าจะโดนอากิระด่าเละซะแล้ว แต่เค้ากลับยิ้มร่าดีใจอย่างกับเด็กได้ลูกอมแล้วลุกลี้ลุกลนเดินไปซื้อไอติมทันที และตอนนี้ฉันกำลังตั้งคำถามพลางจ้องหน้าอากิระที่ทำเป็นไม่สนใจฉัน

“ อย่านั้นใช่มั้ย “

อากิระเบือนหน้าหนีก่อนจะถามฉันขึ้น
“ เอาราเมงหน่อยมั้ย “
“ เอา ^O^ เอ๊ย! -_-^ นายอย่าเปลี่ยนเรื่องจะได้มั้ย “
“ ฉันเลี้ยงนะ “
“ เฮ้ยนี่นาย -_- ไอ้กินน่ะกินอยู่แล้วแต่นายตอบฉันมาก่อน “
“ ตอบอะไร “
“ เมื่อก่อน...นายชอบซากุระ! “ ฉันย้ำคำถาม “ ใช่มั้ย “

อากิระดีดหน้าผากฉันดังโป๊กลั่นสวนสนุก
“ อยากรู้เหรอ “
“ ใช่ “
“ คบกับฉันสิ ^O^ เดี๋ยวฉันจะบอก “
“ ถึงไม่ต้องคบ -_- คนอื่นเค้าก็คิดว่าฉันคบกับนายอยู่แล้ว “

อากิระสั่นหัวหวืด
“ ไม่ล้อเล่น “ อากิระพูดพลางทำสีหน้าจริงจัง “ คบกัน...จริงๆ “
“ ตอบมาก่อน ไว้ฉันจะเอาไปคิดนะ “

อากิระทำแก้มป่องใส่ฉันก่อนจะตอบ
“ ทำไมจะต้องรู้อดีต...ในเมื่อปัจจุบันก็อยู่ตรงหน้า “
อากิระหน้าขึ้นสีระเรื่อเล็กน้อย ก่อนจะเลียไอติมของเขาต่อ

“ หืมส์...มันหมายความว่ายังไงเหรอ “ ฉันทวนคำถามอย่างงๆ “ ปัจจุบันต้องอยู่ตรงหน้าอยู่แล้วสิ...แล้วยังไงล่ะ “


อากิระหันขวับมาทางฉันและทำหน้าราวกับอยากจะงับหัวฉันแทนไอติม
“ ฉันหมายถึง ////// เธอเป็นปัจจุบัน...ของฉันยังไงเล่า! “
ฉันทำหน้านิ่งไปพักใหญ่
“ ห๊ะ “
“ ปัดโธ่โว้ยยัยบื้อ! โง่! งี่เง่า! ฉันหมายถึงเธอเป็นคนที่ฉันชอบตอนนี้! ซากุระเป็นแค่อดีต! นี่เธอเข้าใจรึยังห๊า! “



ขะ.......เขาพูดออกมา! เขาบอกว่าเขาชอบฉัน ...หรือฉันหูฝาด...แต่ฉันได้ยินนะ มันยังก้องอยู่ในหัวฉันอยู่เลย อากิระ...อากิระบอกว่าชอบฉัน!




“ ฉะ....ฉัน... ” ฉันพูดไม่ออก ได้แต่มองอากิระที่หน้าแดงจัด ไม่รู้ว่าเพราะอายหรือเพราะว่าเขาโมโหฉันกันแน่ -_-

“ ป้า! ตกลงทีนี้จะคบกับฉันได้รึยัง “
ใครเค้าขอคบแบบนั้นกันห๊ะ

“ นายชอบฉันจริงๆเหรอ “
“ เธอคิดว่าฉันล้อเล่นรึไง “
“ ชอบฉันเรอะ O_O ชอบตั้งแต่เมื่อไหร่ “
“ ตะ...ตั้งแต่ไหนมันก็เรื่องของฉัน อย่ามาถามเซ้าซี้ >_< เอาเป็นว่าฉันชอบเธอก็แล้วกัน “


“ ฉันขอคิดดูก่อนนะ “ ฮิฮิ ได้ทีเล่นตัวนะเราเนี่ย
“ เมื่อไหร่จะคิดออก “
“ ฉันจะไปรู้มั้ย -_-^^^ “
“ ฉันจะรอคำตอบนะ! ตอบไม่ดีเธอตายแน่ “

อุ๊ยตาย....ฉันกลัวจัง >O<

+++


“ ว่ายังไงริคุริ “
“ อ่ะ...อะไรเหรอ “
“ เลิกกับอากิระแล้วไม่ใช่รึไง -_-^ ทำไมฉันไปถามหมอนั่นถึงได้บอกว่ายังเป็นแฟนกับเธออยู่ล่ะ “
“ เอ่อ..คือ....แง๊ “

มิกิ โมโมโกะ หรือยัยเบอร์หนึ่งแก๊งชาลาลา กำลังยืนกระชากคอเสื้อฉันแกว่งไปแกว่งมาอย่างน่ากลัว นี่มันก็เลิกเรียนแล้วด้วย TT^TT ใครที่ไหนมันจะมาช่วยฉันละเนี่ย

“ ฉัน...พอดี...อ๊า “ พูดไม่ถูกแฮะ “ ฉันกับอากิระคืนดีกันแล้วน่ะ “
“ กร๊อบๆ “ เสียงหักข้อมือ อ๊ากส์ส์
“ ทำม๊ายยยยยย “ เบอร์หนึ่งร้องโฮลั่น “ ริคุริ! ยัยบ้า! ทำไมเธอถึงทำกับฉันแบบนี้ อากิระก็ชอบเธอ ยูคิก็จีบเธอ แล้วฉันจะเอาใครล่ะเนี๊ยยยยยยยยยย “


-_- ปัญหาของเธอ ไม่ใช่ของฉันย่ะ


“ ฉันว่าเธอ...เอ่อ เลิกยุ่งกับอากิระเถอะ >_< “
“ ว่าไงนะ “
“ ฉันไม่เกี่ยวนะ...ก็หมอนั่นมันเป็นแฟนฉัน! “ ฉันโวยลั่น “ ไปหาเหยื่อรายใหม่เถอะ “

เบอร์หนึ่งทำหน้าปลงตก เธอปล่อยฉันก่อนจะยืนคิดหาเหยื่อใหม่อยู่ซักครู่

“ รู้แล้ว!!! “
“ ใครเหรอ “ ใครวะจะโชคร้ายเป็นเหยื่อยัยนี่
“ น้องชายเธอ “
“ ว่าไงนะ “
“ ยาซากิ ฮายามิ “ โมโมโกะร้องขึ้นอย่างดีใจ “ หนุ่มหล่อม.ต้นคนนั้นน้องชายเธอนี่ “

ตายห่า -_- ฮายามิ...พี่ขอโทษนะ

“ หมอนั่นก็ยังโสด แต่สาวมันเยอะหน่อย “ ฉันแนะนำแบบเอาตัวรอด “ เอาเป็นว่า >_< เธอจัดการเอาเองละกันนะ “
“ ก็ได้ “ เบอร์หนึ่งตอบ “ อ๊าย ตายแล้ว นี่ฉันจะได้เป็นยาซากิ โมโมโกะแล้วเหรอเนี่ย เข้ากั๊นเข้ากัน “


อย่าเลย....ครอบครัวฉ๊านไม่ต้อนร๊าบบบบบบบบ O_O