RaiN*สายฝน...วันหัวใจพบรัก* ตอนที่4

ปัง! ประตูปิดไล่ฉัน เชอะ ไอ้หน้าหล่อ-*- อย่านึกว่าฉันจะกลัวนายนะ
แต่ได้ข่าวว่าหมอนี่มือหนักอยู่เหมือนกัน -*- อ๊าย ก้นฉันท่าทางจะไม่ปลอดภัย O_O^ กรี๊ด...ฝนจะตกอีกแล้วเหรอเนี่ย ฉันรีบกลับบ้านดีกว่า
++
“ ได้ข่าวว่าพี่เป็นแฟนกับรุ่นพี่อากิระเรอะ “
เสียงโหวกเหวกของน้องฉันทำเอาทำฉันแทบคลั่ง ดินสอกดในมือของฉันหักดังเป๊าะ ฉันหันขวับแล้วไปแว้ดใส่ผู้ชายที่คอยพูดกรอกหูฉันอยู่นี่ -_-^^^
น้องฉันเอง ยาซากิ ฮายามิ ผู้ชายที่อายุห่างจากฉันสองปีและได้ชื่อว่าเป็นหนุ่มหล่อติดอันดับของรุ่น อาร๊ายๆ ก็แค่มันสูง เล่นกีฬาเก่ง หน้าตาดีนิดหน่อย ทำไมผู้หญิงถึงได้กรี้ดมันนักนะ ฉันเป็นพี่สาวมันแท้ๆยังไม่ได้ขนาดนี้เลย
“ อะไรน่ะฮายามิ>_<พูดมากชะมัด “
“ ข่าวเค้าว่อนกันทั้งโรงเรียน...พี่เป็นแฟนกับรุ่นพี่อากิระจริงๆเรอะ “
ฉันตีหน้าเซ่อตัดรำคาญฮายามิ
“ อากิระไหน -*- “
“ อย่ามาทำเป็นไก๋...ได้ข่าวว่าจูบกันด้วยนี่นา -_-“
โป้ก!
“ เฮ้ย>_<ดินสอมันก็แหลมนะพี่ ถ้ามันจิ้มตาฉันขึ้นมาทำไง “
“ ไปได้ข่าวมาจากไหนน่ะ “
“ โห...ป่านนี้ไม่รู้กันหมดแล้วเรอะ รุ่นพี่อากิระดังจะตาย “ ฮายามิตอบเรียบๆ “ แถมพี่เป็นถึงพี่ของฉัน ฮายามิสุดหล่อคนนี้ มันก็ยิ่งดังเป็นสองเท่า “
ลืมบอกไป...หมอนี่หลงตัวเองเป็นที่สุด -_-^^^
“ ตกลงเป็นแฟนกันใช่มั้ยล่ะ...รุ่นพี่โมอิจิไปไหนแล้ว “
“ เลิกกันแล้วย่ะ “
“ โห...แล้วก็คบกับรุ่นพี่อากิระต่อเนี่ยนะ “
“ ใช่สิ>_< “ ฉันโกหกรื่น โฮะๆ
“ ไม่น่าเชื่อ...หน้าอย่างพี่ คนหล่อๆทำไมถึงได้หลงผิดกันหมดนะ “
ฉันคงใช้นามสกุลอยู่ร่วมกับหมอนี่ต่อไปไม่ได้แล้วล่ะ =_=^
+++
“ นายอย่ามาทับฉัน!ฉันเจ็บจะตายอยู่แล้ว “ ฉันแว้ดในวันรุ่งขึ้น
“ เชอะ...ป้า อย่าเรื่องมากเลย เธอบอกให้ฉันทำเองนะ “
“ เปลี่ยนท่าๆ ....>_<ฉันเจ็บจะตายอยู่แล้วรู้มั้ย “
“ แต่ฉันชอบท่านี้นี่ -_- มันไม่เจ็บนักหรอก “
“ -_-^ลองมาเป็นฉันมั้ยห๊า...แขนนายมันไม่ใช่เบาๆนะเอามาทับหัวฉันได้ยังไง “
ตอนนี้ ฉัน ยาซากิ รุคุริ กำลังขอสาปแช่งนายมิซูโตะ อากิระ เอาเป็นว่าถ้าฉันแบกนายไปส่งถึงโรงเรียนแล้ว ขอให้หัวโตๆตัวใหญ่ๆของนายระเบิดตายคาโรงเรียนไปเลยก็แล้วกัน!
อากิระผู้ไม่รู้ถึงสรีระของตัวเองว่านายสูงกว่าฉันตั้งครึ่ง T _T แต่นายกำลังเอนแทบจะทับฉันทั้งตัวอยู่แล้ว และไม่สนใจใยดีฉันเลยแม้แต่น้อย
“ เห็นมั้ยป้า “ อากิระร้องอย่างดีใจ “ ถึงโรงเรียนแล้วเห็นรึเปล่า “
ฉันเห็นย่ะอีตาบ้า
เมื่อถึงโรงเรียน -*- อาการโอดครวญปวดหลังนักปวดหลังหนาของเขาก็ดูจะหายทันที ก่อนจะตบไหล่ฉันป้าบๆพลางหัวเราะร่า และหัวโตๆของเขาก็ยังอยู่ดีทุกประการ
“ ริคุริ...เธอใช้ยาอะไรทาให้ฉันน่ะ ดูสิหายแล้ว ^O^ ”
“ ......อยากลองเจ็บอีกซักทีมั้ย “
เสียงออดดังขึ้น ได้เวลาเข้าเรียนแล้ว ฉันไปหยุดอยู่หน้าห้องเรียนของฉัน อากิระกำลังจะเดินเข้าห้องเรียนของเขา แต่แล้วฉันก็เห็นหน้าหวานๆ -*- ส่งยิ้มหวานหยดมาให้ฉันลอยเด่นมาแต่ไกล
“ มาแล้วเหรอริคุริ...เธอนี่มาช้าชะมัด “ ยูคิทักฉันเสียงสดใสพลางปรายตามองอากิระที่ทำหน้านิ่ง “ เอากระเป๋ามานี่สิ ฉันถือให้ “
พลั่ก!
อากิระกระชากกระเป๋าของฉันออกมาจากมือของยูคิพลางพูดเสียงนิ่งๆ
“ ฉันถือให้ได้ แกไปทำอะไรก็ทำ “
“ ฉันกำลังจะคุยกับริคุริ “
“ ไปหาคนอื่นคุยสิ “
“ ก็ฉันจะคุยกับริคุริ “
เอ๊ะ >_< ถ้าฉันไม่ได้ตาฝาด ฉันเห็นประกายไฟแว๊บๆ ออกมาจากตัวพวกเขาดังเปรี๊ยะๆ อากิระลากฉันเข้าไปในห้องเรียนของฉันก่อนจะถามเสียงกระซิบ ในขณะที่สายตาคนในห้องเริ่มมอง
“ ข้างๆเธอนี่ใครนั่ง “ เขาว่าพลางจิ้มๆไปที่เก้าอี้ข้างๆ
“ เก็นโด ยูคิ “
“ -_-^เปลี่ยนที่ซะ เธอจะนั่งกับผู้หญิงไม่ได้รึไงกัน “
“ อะไรนาย อย่าลืมสิว่าฉันสัญญากับนายแค่ว่าฉันจะหลอกยูคิเพราะเหตุผลของนายนะ “ ฉันพูด “ นี่มันเหตุผลของฉันที่อยากจะนั่งตรงนี้ “
อากิระทำท่าเหมือนอยากจะบีบคอฉันให้ตายๆไปซะ -_- ก่อนจะลากฉันออกจากห้องไปอีกครั้ง เฮ้ย =_= นี่มันออดแล้วนะ ได้เวลาเรียนแล้วนี่ ฉันควรจะไปนั่งเรียบร้อยอยู่ในห้องเรียนนะ!
“ ยูคิ “ อากิระเรียกยูคิที่มองเราอยู่
“ อะไร “
“ แกอย่ามายุ่งกับยัยนี่เลย “ เขาว่าพลางจิ้มที่ไหล่ฉัน “ ฉันเชื่อว่านายไม่ได้รักป้าแก่ซะหน่อย “
“ แกเรียกแฟนนายไม่ดีเลยนะอากิระ “ ยูคิพูดพลางส่งยิ้มให้ฉัน
“ ไม่ต้องมาพูดหรอกย่ะ >_< ยัยน้ำลายยืดนี่ใครเรียกฉันกันนะ “
ยูคิเลิกคิ้วของเขาขึ้นเล็กน้อย
“ ที่รัก O_O ฉันจะไม่เรียกเธอว่าน้ำลายยืดอีกแล้ว “
อ๊าย >_< นายเรียกฉันว่าที่รัก! นี่นายเอาจริงเรอะนี่ยูคิ
5
อ๊าย >_< นายเรียกฉันว่าที่รัก! นี่นายเอาจริงเรอะนี่ยูคิ
ยังไงก็ตาม อากิระดูจะเคียดแค้นได้อย่างสบบทบาท -_- ไม่เหมือนฉันที่ยืนตัวแข็งทื่อ ให้อากิระลากไปลากมา
“ ใคร้ ..ใครที่รักของแกห๊ายูคิ “ อากิระพูดพลางถลาไปกระชากคอเสื้อยูคิพลางกระแทกหมัดใส่หน้ายูคิสุดแรง ฉันที่ยืนเอ๋ออยู่นานเริ่มได้สติแล้วดึงเค้าไว้
“ ทำอะไรน่ะ “ อากิระร้องพลางสะบัดฉันที่กอดแขนเค้าไว้แน่น
“ นายกำลังจะต่อยยูคิ “
“ ก็ใช่น่ะสิ -_-^ “
“ ผิดกฎโรงเรียนข้อห้ามทะเลาะวิวาทนะ “
“ ก็ใช่น่ะสิ -_-^ “
“ มันผิดมากเลยนะ TT^TT “
“ ก็ใช่น่ะเซ่...ปล่อยได้แล้วน่า “
อากิระสะบัดฉันทิ้งได้สำเร็จก่อนจะเงื้อมือขึ้นจะชกยูคิอีกรอบ และตอนนั้น....
“ มิซูโตะ อากิระ! เก็นโด ยูคิ! “
อาจารย์! ถือไม้เรียวอันเป้งมาด้วย>_<